Obecnie Młode Pary coraz częściej udzielają gościom weselnym sugestie dotyczące prezentów. Można ukierunkować osoby zaproszone na ślub na formę oczekiwanych upominków np. zamiast zamawiania kwiatów zaproponować przyniesienie książek, wina, pamiątek albo maskotek przekazanych później do domu dziecka czy na organizacje charytatywne. Niektórzy goście weselni nie mają nawyku wręczania pieniędzy świeżo upieczonym małżonkom, wolą za to kupić dla nich prezenty. Szkoda jednak by upominek nie trafił w gusta młodych lub wręcz zdublował się z innymi, dlatego dobrym rozwiązaniem jest korzystanie z listy prezentów przeznaczonych dla gości.
Indywidualnie zorganizowane spisy można rozesłać osobom zaproszonym na ślub i wesele za pośrednictwem świadków lub rodzeństwa. Wiele wzorów takich list przedstawiają zarówno sklepy internetowe jak i tradycyjne. Każda Młoda Para ma odmienne marzenia oraz potrzeby, dlatego stwarza się w pełni osobistą listę prezentów. Dopiero kiedy brakuje pomysłów, można czerpać inspiracje z umieszczanych zestawieniach życzeń dostępnych na stronach firm wysyłkowych. Na tego rodzaju ściągawkach znajdują się między innymi: różne akcesoria kuchenne, sprzęt AGD, tekstylia, nowinki technologiczne i urządzenia do wyposażenia salonu czy sypialni.
Można poinformować gości weselnych o założeniu listy prezentów ślubnych ustnie lub pisemnie na przykład w podczas wręczania zaproszeń. Tego rodzaju zestawienia bywają wymyślane także przez bliskie osoby Młodej Parze w formie niespodzianki. Daje to możliwość wybrania niepowtarzających się, sensowych prezentów lub produktów z droższej półki wspólnie z innymi gośćmi.
Dobrze zorganizowana oraz przedstawiona zaproszonym osobom lista prezentów ma szansę uchronić zarówno obdarowanych jak i obdarowujących przed zakupem chybionych, oklepanych prezentów lub produktów, które młodzi już posiadają i nie potrzebują.
czwartek, 20 stycznia 2011
niedziela, 16 stycznia 2011
Powody zdejmowania obrączek po ślubie
Tradycja noszenia obrączek przez małżonków jest praktykowana nie tylko w Polsce. Zdarza się jednak, że niektórzy odchodzą od niej już krótko po ślubie. Niezakładanie obrączek wynika z różnych przyczyn, a bywa od razu spostrzegane jako brak szacunku dla współmałżonka, przejaw ignorancji, a nawet wypalania się miłości dwojga osób. Zatem czy brak przywiązywania wagi do symboli źle wróży parze i czy noszenie obrączek przez dwadzieścia cztery godziny na dobę zapewni trwałość związku?
Obrączki oraz pierścionki zaręczynowe mogą być zdejmowane z prozaicznych powodów: jak niewygoda, złe dobranie rozmiaru czy opuchlizna rąk. Ci którzy mają wyjątkowe szczęście do gubienia biżuterii są szczególnie narażeni na przymusowe nienoszenie symbolu zawarcia przysięgi. Istnieje także wiele zawodów i form pracy, gdzie błyskotki na dłoni przeszkadzają lub są niewskazane. Szczególnie kolidują podczas czynności rzemieślniczych, spożywczych czy domowych.
Niegdyś nienoszenie obrączek było domeną głównie mężczyzn, obecnie coraz więcej kobiet na stałe je zdejmuje. Niektóre kobiety tak jak ich małżonkowie nie preferują noszenia biżuterii, z kolei inne lubią zmieniać komplety albo łączyć ze sobą różne szlachetne metale, odmienne wzory, z którymi według nich obrączka koliduje.
Noszenie obrączki przez żonę czy męża daje drugiej stronie poczucie bezpieczeństwa, miłości i stabilności. Jeśli ukochana osoba odczuwa potrzebę wieńczenia na naszym palcu obrączki, powinniśmy uszanować jej wolę albo przedyskutować ważność oznaki złożenia przysięgi wierności. Może z jakiegoś powodu nie dajemy niepodważalnej podstawy do zaufania. W skrajnych przypadkach dochodzimy do sytuacji, gdy zdejmujemy obrączkę na przekór małżonce czy małżonkowi, którzy wymagają od nas noszenia jej przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Taki przymus jest co najmniej kłopotliwy, gdy źle odbierane zaczyna być zdejmowanie biżuterii w czasie snu, kąpieli czy zajęć na siłowni lub basenie.
Noszenie obrączek po ślubie dobrze, gdy jest traktowane jako przywilej a nie obowiązek. Kiedy zaczynamy rozważać zaprzestanie codziennego zakładania symbolu małżeństwa, warto ustalić jego powód. Wyjaśnienie swojej decyzji może okazać się niezbędne w zrozumieniu przez ukochaną osobę, a nawet bliskich, którzy mogą z niepokojem i troską obserwować efekt naszego wyboru.
Obrączki oraz pierścionki zaręczynowe mogą być zdejmowane z prozaicznych powodów: jak niewygoda, złe dobranie rozmiaru czy opuchlizna rąk. Ci którzy mają wyjątkowe szczęście do gubienia biżuterii są szczególnie narażeni na przymusowe nienoszenie symbolu zawarcia przysięgi. Istnieje także wiele zawodów i form pracy, gdzie błyskotki na dłoni przeszkadzają lub są niewskazane. Szczególnie kolidują podczas czynności rzemieślniczych, spożywczych czy domowych.
Niegdyś nienoszenie obrączek było domeną głównie mężczyzn, obecnie coraz więcej kobiet na stałe je zdejmuje. Niektóre kobiety tak jak ich małżonkowie nie preferują noszenia biżuterii, z kolei inne lubią zmieniać komplety albo łączyć ze sobą różne szlachetne metale, odmienne wzory, z którymi według nich obrączka koliduje.
Noszenie obrączki przez żonę czy męża daje drugiej stronie poczucie bezpieczeństwa, miłości i stabilności. Jeśli ukochana osoba odczuwa potrzebę wieńczenia na naszym palcu obrączki, powinniśmy uszanować jej wolę albo przedyskutować ważność oznaki złożenia przysięgi wierności. Może z jakiegoś powodu nie dajemy niepodważalnej podstawy do zaufania. W skrajnych przypadkach dochodzimy do sytuacji, gdy zdejmujemy obrączkę na przekór małżonce czy małżonkowi, którzy wymagają od nas noszenia jej przez dwadzieścia cztery godziny na dobę. Taki przymus jest co najmniej kłopotliwy, gdy źle odbierane zaczyna być zdejmowanie biżuterii w czasie snu, kąpieli czy zajęć na siłowni lub basenie.
Noszenie obrączek po ślubie dobrze, gdy jest traktowane jako przywilej a nie obowiązek. Kiedy zaczynamy rozważać zaprzestanie codziennego zakładania symbolu małżeństwa, warto ustalić jego powód. Wyjaśnienie swojej decyzji może okazać się niezbędne w zrozumieniu przez ukochaną osobę, a nawet bliskich, którzy mogą z niepokojem i troską obserwować efekt naszego wyboru.