poniedziałek, 10 czerwca 2013

Ślub w kościele ewangelickim

Wiele parafii Kościoła Katolickiego wynajduje przeróżne powody by utrudnić lub wręcz nie dać młodym ślubu w kościele, który wybrali (opinia oparta na doświadczeniu znajomych). Czasem po długich „targach” proboszcz zezwala na ślub no, ale oczywiście bez organów i mszy inkasując sowite wynagrodzenie co łaska jaką czyni nowożeńcom. Z dyskusji na forach wynika, że wielu młodych ludzi wymienia się doświadczeniami w której parafii najłatwiej i najgodniej wziąć ślub bez stresu i awantur. Potem tylko dyspensa w parafiach młodych i po problemach...

Przyjrzyjmy się jak to wygląda w innym chrześcijańskim kościele jakim jest Kościół Ewangelicko-Augsburski zwany potocznie luterańskim. Luteranie to na świecie główna grupa protestantów obejmująca blisko 1/3 chrześcijan. W USA, we wszystkich krajach skandynawskich z Danią i Islandią, w Anglii, Niemczech na południu Afryki, na Karaibach i w Australii protestanci to ponad połowa wiernych. Jak więc u nich wygląda ślub kościelny.



Drogę do zawarcia ślubu w Kościele Ewangelicko - Augsburskim w Polsce zaczynamy w Urzędzie Stanu Cywilnego celem pobrania dokumentów stwierdzających brak okoliczności wyłączających zawarcie małżeństwa. Pozyskane dokumenty należy dostarczyć do kancelarii parafialnej. Ważność tych dokumentów to 3 miesiące więc najlepiej pobrać je 2,5 miesiąca przed ślubem. Do dokumentów kościelnych jakie należy złożyć należą akty chrztu świętego – niezależnie od wyznania! Jest to zgodne z umową podpisaną 23 stycznia 2000 roku w luterańskim kościele Świętej Trójcy w Warszawie. Umowę podpisał Kościół Rzymskokatolicki oraz sześć Kościołów zrzeszonych w Polskiej Radzie Ekumenicznej: Ewangelicko-Augsburski, Ewangelicko-Reformowany, Ewangelicko-Metodystyczny, Starokatolicki Mariawitów, Polskokatolicki i Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny. Kościoły te wzajemnie uznają sakrament chrztu świętego udzielony w tych Kościołach. Oczywiście należy pamiętać, że w Kościele Ewangelicko-Augsburskim komunię może przyjąć każdy, nawet podczas ślubu. Katolik musi jednak mieć świadomość, że przyjmując komunię w Kościele Ewangelicko-Augsburskim wg kleru katolickiego zdradza swój kościół i może to mieć niemiłe dla niego konsekwencje.

Małżeństwo zostaje zawarte w obecności dwóch pełnoletnich świadków, którzy muszą podać swoje podstawowe dane. Również świadkowie nie muszą być wyznania ewangelickiego.
Jeśli ewangelicy biorą ślub w nie swojej parafii odpis aktu ślubu jest przesyłany do parafii gdzie mieszkali. Zapowiedzi odbywają się podobnie jak w kościele katolickim, ale nie są przymusowe i nie trzeba brać dyspensy jeżeli nie chcemy by były głoszone. Zawarcie małżeństwa poprzedzone jest kilkoma spotkaniami z duchownym, których celem jest pogłębianie znajomości biblijnej nauki o świętości i trwałości małżeństwa i rodziny. Wystrój kościoła, dodatkowe kwiaty, itp. Para Młoda przygotowuje we własnym zakresie w porozumieniu z duchownym. W tym celu należy również skontaktować się z kościelnym oraz z organistą celem omówienia szczegółów przebiegu uroczystości.

Małżeństwo osób rozwiedzionych.
Kościół Ewangelicko – Augsburski w RP stoi na biblijnym stanowisku nierozerwalności małżeństwa. Jeżeli jednak mimo starań nie uda się uratować małżeństwa przed rozwodem usankcjonowanym wyrokiem sądu biskup Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego na wniosek zaopiniowany przez właściwego proboszcza może udzielić dyspensy by osoba rozwiedziona wstąpiła w nowy związek małżeński. Tłumaczy to się istniejący stanem rzeczy jako wynik ludzkiego grzechu i zatwardziałości serc. Kościół Ewangelicko–Augsburski nie przeprowadza postępowania rozwodowego. Nowe małżeństwo jest przyjmowane do Kościoła z wiarą, że będzie stanowić pełnowartościową rodzinę. Tak samo osobom rozwiedzionym nie odbiera się praw przyjmowania komunii świętej czy aktywnego życia w kościele, bycia chrzestnym itp. Nawet rozwodnicy zostają osobami duchownymi. Małżeństwa rozwiedzione, które ponownie się zejdą nie mogą brać ponownie ślubu. Uznaje się, że nastąpiło pojednanie małżonków właściwy powrót do wcześniej ustanowionego przed Bogiem związku.

Wszystkie Kościoły Chrześcijańskie w Polsce opowiadają się za nierozerwalnością małżeństwa. Kościół katolicki nie dopuszcza możliwości rozwiązania małżeństwa dopełnionego, zawartego przez osoby ochrzczone, a w konsekwencji zawarcia nowego małżeństwa. Kościoły starokatolickie w sytuacji nieodwracalnego rozpadu małżeństwa przyjmują ten stan rzeczy do wiadomości i dopuszczają postępowanie przed sądem kościelnym celem udzielenia dyspensy od zawartego związku. Kościół prawosławny − uznając, że miłość małżeńska jest mierzona wiecznością − naucza o niepowtarzalności i nierozerwalności małżeństwa. Jednak w przypadku cudzołóstwa lub całkowitego rozkładu pożycia rozwiązanie małżeństwa nie tyle jest aprobowane, ile tolerowane.

Małżeństwo osób o różnej przynależności wyznaniowej, religijnej lub światopoglądowej.
Ewangelicy podejmujący decyzję życia w małżeństwie zróżnicowanym co do wyznania lub światopoglądu zobowiązani są nie tylko do zachowania wierności Bogu i Kościołowi w osobistym życiu, ale też przy wszelkim poszanowaniu współmałżonka, do nadania domowi ewangelickiego charakteru, a zwłaszcza do wychowania dzieci w Kościele Ewangelicko–Augsburskim.
Właściwym do zawierania małżeństwa, w którym tylko jedna ze stron jest ewangelicka, jest kościół Parafii strony ewangelickiej i porządek liturgiczny Kościoła Ewangelicko–Augsburskiego. Takie małżeństwo winno być zawierane wobec duchownego Kościoła Ewangelicko – Augsburskiego. Dopuszcza się udzielanie ślubu jedynie przez duchownych Kościoła Ewangelicko–Reformowanego lub Kościoła Ewangelicko–Metodystycznego.
Można uzyskać dyspensę by zawrzeć małżeństwo poza Kościołem Ewangelicko–Augsburskim. Dyspensę udziela właściwy Biskup Diecezjalny, który zajmie stanowisko po konsultacji z właściwym Proboszczem. Dyspensa ta nie jest zwolnieniem od wymogów zachowania wierności Bogu i Kościołowi Ewangelicko–Augsburskiemu w osobistym życiu i przy wszelkim poszanowaniu ekumenicznym współmałżonka, od nadania domowi ewangelickiego charakteru, a zwłaszcza od wychowania dzieci w Kościele Ewangelicko–Augsburskim.

Członek innego Kościoła, który pragnie zawrzeć małżeństwo w Kościele Ewangelicko–Augsburskim powinien zwrócić się do swojego proboszcza z prośbą o możliwość uzyskania dyspensy jego Kościoła. Zabrania się, przed lub po zawarciu małżeństwa w Kościele Ewangelicko – Augsburskim, stosować inne religijne zawarcie tegoż małżeństwa w celu wyrażenia lub odnowienia zgody małżeńskiej. W przypadku zawarcia małżeństwa zróżnicowanego co do wyznania lecz nie co do religii, w Kościele Ewangelicko – Augsburskim dopuszcza się obecność duchownego reprezentującego Kościół drugiej strony. Analogicznie w przypadku zawierania małżeństwa zróżnicowanego co do wyznania w innym Kościele chrześcijańskim dopuszcza się obecność duchownego ewangelickiego.
W Kościele Ewangelicko–Augsburskim zalecana jest czystość przed ślubem. Jednak z uwagi na to że średnia wieku kiedy wstępuje się w związek małżeński i kiedy rodzi się pierwsze dziecko znacznie się podniosła Kościół rozumie, że narzeczeni często mieszkają ze sobą przed ślubem i żyją w stałym związku dążąc do trwałej stabilizacji i małżeństwa. W sprawie metody in vitro Kościół Ewangelicko–Augsburski traktuje ją jako jedną z form wspierania rodziny.
Osobom, które z uwagi na trudności ze ślubem w swoim Kościele chciałyby jak Józef Piłsudski przejść na luteranizm informuję, że nie jest to łatwe. O ile od strony formalnej jest to proste to traktując wiarę poważnie musimy na to poświęcić co najmniej dwa lata by poznać ten Kościół. Wprawdzie zmiana wyznania to nie zmiana religii czy wiary, ale musi to być świadomym aktem konwersji, pamiętając, że odwracamy się od tradycji w jakich nas wychowano. Musimy być również przygotowani na to, że dopiero nasze dzieci będą w pełni czuć się dobrze w Kościele, który wybrali mu rodzice.

fot.
2) www.adam-and-skoki.blog.onet.pl
3) www.weddingsisters.pl/
4) www.ewangelicy.gliwice.pl